Jak obliczyć ekwiwalent za urlop wypoczynkowy po długiej nieobecności pracownika

Odpowiedź: Podstawę ekwiwalentu pieniężnego powinny stanowić:

stałe składniki pensji według kwot należnych na 30 listopada oraz

średnia ze składników zmiennych wypłaconych w okresie 3 miesięcy poprzedzających listopad 2024 r., w których pracownica przepracowała choćby jeden dzień (po uprzednim przeliczeniu według nowego wymiaru etatu).

Przy budowaniu bazy obliczeniowej ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy uwzględnia się zarówno składniki o charakterze stałym, jak i zmiennym, zgodnie z następującymi regułami:

W praktyce nierzadko zdarza się, że pracownik był długotrwale nieobecny w okresie bezpośrednio poprzedzającym miesiąc nabycia prawa do ww. świadczenia (np. z powodu choroby). W takiej sytuacji stosować należy § 11 ust. 1 rozporządzenia urlopowego. W myśl przywołanej regulacji, jeśli przez cały czas przyjęty do kalkulowania podstawy ekwiwalentowej poprzedzający miesiąc uzyskania prawa do ekwiwalentu lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełen bądź pełne miesiące kalendarzowe, podwładnemu nie przysługiwało wynagrodzenie zmienne, to przy ustalaniu tej podstawy bierze się pod uwagę najbliższe miesiące, za które zmienne składniki były należne. Chodzi tu więc o uwzględnianie przy wyliczeniach tych miesięcy występujących przed uzyskaniem uprawnienia do ekwiwalentu, w których osoba zatrudniona przepracowała choćby jeden dzień.

„Cofanie” się do nich powinno mieć miejsce tylko wtedy, gdy brak wypłaty danego składnika pensji był wynikiem nieprzepracowania w danym miesiącu ani jednego dnia, a nie braku wypracowanych godzin nadliczbowych, nocnych czy utraty prawa do składnika z powodu np. zaniedbywania obowiązków pracowniczych albo niskiej wydajności w pracy.

Dodajmy, że w razie zmiany w składnikach wynagrodzenia uwzględnianych w podstawie wymiaru ekwiwalentu za urlop lub zmiany wysokości takich składników w okresie, z którego ustala się omawianą podstawę, wprowadzonych przed nabyciem przez pracownika prawa do ekwiwalentu lub w miesiącu nabycia tego prawa, podstawę ustala się ponownie z uwzględnieniem tych zmian. Oznacza to, że zarówno podwyżka, jak i obniżenie wynagrodzenia(również wskutek zmiany wymiaru etatu), a także zlikwidowanie danego składnika bądź wprowadzenie nowego w okresie, o którym mowa wyżej, musi skutkować przeliczeniem podstawy wymiaru ekwiwalentu urlopowego. Powoduje to, że np. redukcja wymiaru etatu wraz z obniżeniem płacy przekłada się na niższy ekwiwalent.

Jeśli w okresie, z którego wyznaczana jest podstawa ekwiwalentu urlopowego, pracownik nie wypracował pełnego obowiązującego go nominału czasu pracy, wówczas trzeba dokonać tzw. dopełnienia (uzupełnienia) podstawy polegającego na:

1. podzieleniu faktycznie uzyskanego przez pracownika wynagrodzenia zmiennego w okresie, z którego ustalana jest baza obliczeniowa, przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie (uwzględniając także dni wolne od pracy, w których pracownik faktycznie pracował) oraz

2. pomnożeniu otrzymanego wyniku przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby (w ciągu 3 lub maksymalnie 12 miesięcy) w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (obliczonym zgodnie z art. 130 Kodeksu pracy).