ustawa Kamilka

42

„Ustawa Kamilka”: Weryfikacja przy zatrudnianiu kadry NGO do pracy z małoletnimi

Od 15 lutego br. również organizacje pozarządowe mają obowiązek sprawdzania w różnych rejestrach osób angażowanych do pracy z małoletnimi podopiecznymi. Mowa o Krajowym Rejestrze Karnym i tzw. Rejestrze Pedofilów oraz ich zagranicznych odpowiednikach. W artykule przedstawiamy, o jakie dokumenty należy zadbać i dokładnie jakie osoby należy poddać weryfikacji.

Poznasz zasady weryfikacji pracowników zatrudnionych do pracy z dziećmi wg ustawy Kamilka

   Wspomniane obowiązki istniały już wcześniej, ale po niedawnej nowelizacji zostały mocno rozbudowane. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 21 ust. 1 ustawy z 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich: „Przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innej działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi na pracodawcy lub innym organizatorze takiej działalności oraz na osobie, z którą ma być nawiązany stosunek pracy lub która ma być dopuszczona do takiej działalności, ciążą obowiązki określone w ust. 2–8”.

Co to oznacza dla organizacji pozarządowych?

Pracownicy, wolontariusze, członkowie zarządu…

Podmioty trzeciego sektora wykonują szeroki zakres zadań, w którym mieszczą się wszystkie z ww. obszarów pracy z dziećmi, czyli od wychowania po sport i realizację innych zainteresowań przez małoletnich. Jeżeli dana organizacja zajmuje się przynajmniej jednym z ww. segmentów działalności na rzecz osób poniżej 18 roku życia, musi sprawdzać osoby przyjmowane do takiej pracy. Dotyczy to również np. ochotniczych straży pożarnych (o ile prowadzą młodzieżowe lub dziecięce drużyny pożarnicze) czy koła gospodyń wiejskich (jeżeli organizują różne działania na rzecz lub z udziałem małoletnich).

Nie ma przy tym znaczenia to, czy dane działania są prowadzone regularnie, okazjonalnie, często lub rzadko.

Weryfikacji podlegają wszystkie osoby pracujące z małoletnimi, w tym zatrudnione na podstawie umowy o pracę, ale również wolontariusze, praktykanci czy zleceniobiorcy.

Poniżej przedstawiamy, o jakie dokumenty należy zadbać i zachować w dokumentacji, gdy przyjmujemy kogoś do pracy z dziećmi.

Obowiązkowe dokumenty

1. Wydruk poświadczający, czy kandydat do pracy z dziećmi nie figuruje w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, a dokładnie rzecz biorąc, w jego dwóch częściach:

- Rejestrze z dostępem ograniczonym lub

- Rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze.

Dostęp do ww. rejestru jest bezpłatny i wymaga założenia konta dla organizacji. Rejestr jest dostępny pod adresem: https://rps.ms.gov.pl/pl-PL/Public#/

2. Kandydat przedstawia informację z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Nie możemy zatem wymagać od kandydata przedstawienia informacji ogólnej, ale tylko w zakresie karalności za ww. zestaw czynów zabronionych. Mowa o przepisach penalizujących czyny przeciwko życiu i zdrowiu (np. zabójstwo, ciężki uszczerbek na zdrowiu, nieumyślne spowodowanie śmierci dziecka), czyny przeciwko wolności seksualnej i obyczajności (np. zgwałcenie, pedofilia), handel ludźmi, znęcanie się oraz czyny polegające np. na wytwarzaniu, sprowadzaniu, handlu środkami odurzającymi.

3. Kandydat posiadający obywatelstwo innego państwa niż Polska ponadto przedkłada informację z rejestru karnego państwa swojego obywatelstwa – zaznaczmy – uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi.

4. Każdy kandydat (w tym obywatel RP) składa również oświadczenie o państwie lub państwach, w których zamieszkiwał w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczpospolita Polska i państwo swojego obywatelstwa oraz jednocześnie przedkłada informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi.

Od zasad pozyskania i przedstawienia dokumentów, o których mowa w punkcie 3 i 4, wprowadzono wyjątki.

5. Jeżeli prawo ww. państw obcych nie przewiduje wydawania „informacji do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi”, kandydat ma obowiązek przedłożyć jedynie informację z rejestru karnego tego państwa.

Z kolei, jeżeli w państwie, z którego ma być pozyskana taka informacja, nie prowadzi się rejestru karnego, poprzestajemy na pisemnym oświadczeniu kandydata w tym zakresie wraz z oświadczeniem, że nie był prawomocnie skazany w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz że nie wydano wobec niego innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuścił się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.

Składający ww. oświadczenie obowiązkowo dodaje nim klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.