Jak dokonywać amortyzacji środków trwałych w fundacji nieprowadzącej działalności gospodarczej

Odpowiedź: Fundacje amortyzują środki trwałe na ogólnych zasadach zgodnie z ustawą o rachunkowości. Ujęcie w księgach rachunkowych jednostki wydatków na nabycie środków trwałych, a także ich amortyzowanie powinno przebiegać według ogólnych zasad określonych w art. 28 i 32–33 ustawy o rachunkowości. Szczegółowe zasady w obszarach, w których ustawa o rachunkowości pozostawia jednostkom dowolność, powinny zostać określone przez kierownika jednostki w przyjętej polityce rachunkowości. Przykładem takiego obszaru jest częstotliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z ustawą o rachunkowości odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane w okresach:

miesięcznych,

kwartalnych

lub raz w roku.

Fundacje amortyzują środki trwałe na ogólnych zasadach zgodnie z ustawą o rachunkowości. Ujęcie w księgach rachunkowych jednostki wydatków na nabycie środków trwałych, a także ich amortyzowanie powinno przebiegać według ogólnych zasad określonych w art. 28 i 32–33 ustawy o rachunkowości.

Szczegółowe zasady w obszarach, w których ustawa o rachunkowości pozostawia jednostkom dowolność, powinny zostać określone przez kierownika jednostki w przyjętej polityce rachunkowości. Przykładem takiego obszaru jest częstotliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane w okresach miesięcznych, kwartalnych lub raz w roku.

Wycena środków trwałych

Środki trwałe wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także z tytułu trwałej utraty wartości (art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości).

Wartość początkowa nabytych nieodpłatnie środków trwałych

Wartość początkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych, w tym w drodze darowizny, ustala się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu – zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości.

Cenę rynkową ustala się na podstawie cen stosowanych w obrocie przedmiotami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia – zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wartość środka trwałego otrzymanego w darowiźnie ujmowana jest w księgach rachunkowych na rozliczeniach międzyokresowych przychodów (o ile stosownie do innych ustaw nie zwiększa kapitałów lub funduszy własnych). Wynika to z art. 41 ust. 2 w związku z art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

Amortyzacja bilansowa środków trwałych otrzymanych w darowiźnie

Amortyzacja bilansowa otrzymanych w darowiźnie środków trwałych przebiega na ogólnych zasadach, tzn. drogą systematycznego, planowego rozłożenia wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Równolegle do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych następuje stopniowe rozliczenie kwoty ujętej na koncie rozliczeń międzyokresowych przychodów na konto pozostałych przychodów operacyjnych.

Ewidencja środka trwałego otrzymanego w darowiźnie

Otrzymanie środka trwałego w formie darowizny może zostać zaewidencjonowane w następujący sposób:

Operacje gospodarcze:

1.Otrzymano nieodpłatnie środek trwały

Wn konto „Środki trwałe”

Ma konto „Rozliczenia międzyokresowe przychodów”.

2.PK – miesięczny odpis amortyzacyjny otrzymanego nieodpłatnie środka trwałego

Wn konto „Amortyzacja”

Ma konto „Umorzenie środków trwałych”.

3.PK – zarachowanie przychodów bieżącego okresu równolegle do odpisu amortyzacyjnego

Wn konto „Rozliczenia międzyokresowe przychodów”

Ma konto „Pozostałe przychody operacyjne.