Utwardzenie placu, czy jest to środek trwały, czy koszt remontu?

Odpowiedź: Tak, wydatki na trwałe utwardzenie placu należy rozliczyć poprzez odpisy amortyzacyjne. Utwardzenie terenu betonem powoduje powstanie obiektu o trwałym przeznaczeniu, który będzie wykorzystywany w działalności dłużej niż rok, dlatego stanowi on odrębny środek trwały.

Wydatków tych nie można potraktować jako remont, ponieważ nie mają one charakteru „odtworzeniowego”. Remont polega na przywróceniu stanu pierwotnego środka trwałego, na przykład poprzez wymianę zużytych elementów, i nie powoduje wzrostu wartości użytkowej obiektu.

Utwardzenie placu jest natomiast inwestycją (ulepszeniem lub modernizacją), ponieważ tworzy nowy element majątku firmy lub zwiększa jego dotychczasową wartość użytkową. Ulepszenie może przybrać formę przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, czyli unowocześnienia.

Ponieważ koszt wytworzenia placu przekroczył 10.000 zł netto, nie ma możliwości jednorazowego zaliczenia wydatku do kosztów, jak ma to miejsce w przypadku niskocennych środków trwałych. Wydatek ten musi być rozliczany w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne.

Plac należy zakwalifikować do grupy 2 KŚT, rodzaj 291 – „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, które wskazują, że utwardzony plac (drogi dojazdowe, parkingi) stanowi odrębny środek trwały z grupy 2 KŚT, amortyzowany stawką 4,5%.

W celu uzyskania stuprocentowej pewności co do prawidłowej klasyfikacji można zwrócić się z wnioskiem o nadanie symbolu KŚT do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi.