biurko z paierami, kalkulatorem dziurkaczem

Warto przypomnieć, że od 1 stycznia 2021 r. obowiązują regulacje dotyczące transakcji realizowanych z podmiotami znajdującymi się w krajach lub na terytoriach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Wprowadziły one obowiązek sporządzania lokalnej dokumentacji podatkowej dla transakcji, których wartość przekracza 500.000 zł za rok podatkowy w sytuacji, gdy tzw. rzeczywisty właściciel ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w takim raju podatkowym. W praktyce pojawiły się jednak wątpliwości, jak ustalać ten limit.

Ustawowy limit 500.000 zł na potrzeby dokumentacji cen transferowych powinien być ustalany na podstawie transakcji o charakterze jednorodnym zawartej z jednym kontrahentem. Nie należy więc w tym celu sumować wartości transakcji zawieranych z różnymi kontrahentami. Potwierdził to resort finansów w odpowiedzi na interpelację poselską.

Problemy z ustalaniem limitem

Z przepisów wynika, że lokalna dokumentacja cen transferowych powinna być sporządzana odrębnie dla każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym. W świetle przedstawionych rozwiązań, polski podatnik może więc być zobligowany do sporządzenia takiej dokumentacji, jeśli jego kontrahentem (w odniesieniu do transakcji o wartości powyżej 500.000 zł rocznie) był podmiot, który dokonał rozliczeń z podmiotem z raju podatkowego.

Wyjaśnienie resortu finansów

Na tle tak ukształtowanych przepisów pojawiły się wątpliwości, czy wspomniany wcześniej limit 500.000 zł odnosi się do transakcji z jednym kontrahentem, czy też w jego ramach należy sumować wartość transakcji o jednorodnym charakterze, zawieranych z różnymi kontrahentami. Do problemu tego ustosunkował się resort finansów w odpowiedzi z 16 kwietnia 2021 r. (nr DCT2.054.1.2021DCT2.054.1.2021) na interpelacje poselską nr 19562.

W świetle wyjaśnień MF zawartych w tym piśmie, dla transakcji innych niż transakcje kontrolowane, jeżeli rzeczywisty właściciel jest rezydentem w tzw. raju podatkowym, przewidziany w art. 11o ust. 1a ustawy o CIT (art. 23za ust. 1a ustawy o PIT) limit dokumentacyjny w wysokości 500.000 zł ustala się na podstawie transakcji o charakterze jednorodnym zawartej z jednym kontrahentem.